Niedawno zapadł ciekawy wyrok w sprawie o alimenty wydany przez Sąd Apelacyjny w Ontario [1]. Dla polskich praktyków może być interesujacy z dwóch względów: a. pokazuje, jak w praktyce kanadyjskich sądów rodzinnych stosowane są tzw tabele pozwalajace ustalić wysokość świadczenia,
b. zaprezentowania zwiazku przyczynowo-skutkoweg pomiędzy już dokonanym podziałem majątku dorobkowego, możliwościami zarobkowymi stron, a okolicznościami przemawiającymi za ograniczeniem obowiązku alimentacyjnego w tej konkretnej sprawie. Sąd utrzymał w mocy orzeczenie niższej instancji o przyznaniu alimentów na rzecz małżonka, aczkolwiek dodał, iż ocena dowodów dotyczących ról pełnionych przez byłych małżonków w trakcie trwania małżeństwa i ich potrzeb po jego zakończeniu mogła być dokonana zbyt wąsko.
Strony zawarły związek małżeński w 1993 roku, w czasie trwania małżeńśtwa przyszły na świat dzieci w 1994 i 1996 roku. Strony rozstały się w 2015 roku. Rodzice, którzy oboje byli biegłymi księgowymi, posiadali dom bez hipoteki o wartości około 1,8 miliona dolarów w czasie procesu w 2021 roku.
Matka wniosła o alimenty dla siebie i dzieci. W 2019 r. sędzia oddalił pozew o alimenty z powodu niewystarczających dowodów na to, czy dzieci uczęszczały na uniwersytet w pełnym wymiarze godzin. Sędzia przyznał matce tymczasowe alimenty z mocą wsteczną od 1 stycznia 2019 r., ale nie określił ich wysokości.
W 2020 roku ojciec zaczął płacić jej 4000 dolarów miesięcznie, przy czym płatności te miały zostać zaliczone na poczet zasądzonych ostatecznie na rozprawie roszczeń.
W 2022 r. sędzia Mario Faieta z Ontario Superior Court of Justice przyznał jej z mocą wsteczną miesięczne wsparcie dla małżonka w wysokości 2500 USD - co stanowiło około połowy oficjalnych wytycznych dotyczących wsparcia dla małżonków [2] - do czasu przejścia ojca na emeryturę. Kobieta otrzymała także dom nabyty w trakcie trwania małżeństwa.
Zarzuciła, co następuje:
Miesięczne wsparcie dla małżonka w wysokości od 15 000 do 20 000 USD było prawidłowe.
Zasądzona miesięczna kwota 2 500 USD była zbyt niska.
Sędzia nie wziął pod uwagę znacznej dysproporcji w dochodach, różnicy we wkładzie w wychowanie dzieci i opiekę nad gospodarstwem domowym oraz roli, jaką odgrywała przez całe małżeństwo.
Koronnym argumentem było również to, iż alimenty na rzecz małżonka nie powinny wygasać wraz z przejściem ojca na emeryturę.
Sąd apelacyjny analizując zaskarżone orzeczenie i uznał, iż sędzia procesowy nie popełnił żadnych błędów przy podejmowaniu decyzji o wysokości alimentów lub czasie trwania obowiązku alimentacyjnego na rzecz małżonka i wziął pod uwagę wszystkie istotne czynniki, w tym te zawarte w Ustawie Rozwodowej z 1985 r. [3] oraz w Prawie Rodzinnym Ontario z 1990 r. [4], stwierdził Sąd Apelacyjny.
Sędzia nie popełnił również błędu, gdy ograniczył obowiązek alimentacyjny po przejściu eks męża na emeryturę, biorąc pod uwagę, że była zona będzie nadal korzystać z domu nieobciążonego hipoteką, dodał Sąd Apelacyjny. W tej sytuacji ograniczenie obowiązku aliemtnacyjnego było uzasadnione (m.in. obniżeniem osiąganych dochodów, koniecznością ponoszenia opłat hipotecznych przez męża za jego obecne lokum (przyp. aut))
--------------------------------------------------------------------
Nairne v. Nairne, 2023 ONCA 478 (CanLII), <https://canlii.ca/t/jz37j
w Kanadzie wysokość świadcenia alimentacyjnego dokonywana jest na podstawie wytycznych tzw guidelines https://www.justice.gc.ca/eng/fl-df/spousal-epoux/ssag-ldfpae.html, które potocznie określa się mianem "tabel". Wytyczne dzielą sie na dwie części, z których jedna dotyczy wyłącznie almentów płatnych na dzieci, zaś druga ustalania świadczeń na dzieci oraz na drugiego rodzica. Praktyków z Polski może zainteresować sposób ustalania świadczeń w zależności od zaszeregowana do określonej kategorii.
Divorce Act R.S.C., 1985, c. 3 (2nd Supp).
Family Law Act, RSO 1990, c F.3, https://canlii.ca/t/561nk